تأثیر ارزشیابی تکوینی بر میزان یادگیری دروس آناتومی و بافت شناسی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: یافته های برخی مطالعات نشان داده است که استفاده از ارزشیابی تکوینی در کنار ارزشیابی تراکمی منجر به بهبود کیفیت آموزش، افزایش انگیزه مطالعه و تقویت یادگیری خودراهبر دانشجویان می شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ارزشیابی تکوینی علاوه بر ارزشیابی تراکمی بر میزان یادگیری دروس آناتومی و بافت شناسی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید. روش ها: دراین مطالعه نیمه تجربی کلیه دانشجویان پزشکی که دروس آناتومی و بافت شناسی رادر نیمسال دوم 91-90 (گروه شاهد) و نیمسال اول 92-91 (گروه تجربی) اخذ نموده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. از ارزشیابی تکوینی به عنوان یک مداخله آموزشی در کنار ارزشیابی تراکمی پایان ترم استفاده شد. تعداد دانشجویان گروه تجربی در درس آناتومی شامل 54 نفر و در گروه شاهد 64 نفر بودند. تعداد دانشجویان گروه تجربی و شاهد در درس بافت شناسی برابر و شامل 60 نفر بود. داده های جمع آوری شده به وسیله آمار توصیفی و استنباطی(آزمون تی مستقل) تحلیل شد. نتایج: میانگین نمرات آزمون های درس آناتومی سروگردن گروه تجربی 01/2±89/11 و گروه شاهد 73/2±32/13 به دست آمد. مقایسه میانگین نمرات در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری را نشان داد (605/2, t=012/0p=). میانگین نمرات آزمون های درس بافت شناسی گروه تجربی 27/2±50/13 و گروه شاهد 58/2±82/13 به دست آمد که مقایسه میانگین نمرات دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری مشاهده نگردید (765/0, t=447/0p=). نتیجه گیری: استفاده از ارزشیابی تکوینی در قالب آزمون های چهارگزینه ای نه تنها باعث افزایش نمرات دانشجویان به عنوان ملاک یادگیری آنان نشده است بلکه در درس آناتومی سروگردن باعث کاهش معنا دار نمرات و یادگیری آنها شده است.